Urządzenie wibroakustyczne dla rehabilitacji domowej.  

                                                                                                                                                                                                                           

VITAFON  T                                           VITAFON ACTIVE   +  MATERAC

Mechanizm fizjologiczny oddziaływania wibroakustycznego

Wibroakustyczne metody leczenia i profilaktyki chorób po raz pierwszy znalazły zastosowanie w praktyce pod koniec XX wieku. Istota metody polegała na tym, że w miejscu zmian chorobowych stosowano oddziaływanie za pomocą drgań dźwiękowych o zmieniającej się w określonej skali częstotliwości. W efekcie w miejscu oddziaływania znacznie poprawiał się przepływ krwi i limfy. Metodyka leczenia obejmuje także wibroakustyczne oddziaływanie na wątrobę i nerki, znacznie zwiększające ich wydajność, oraz na odpowiedni odcinek kręgosłupa.

Mikrowibracje tkanek, tak jak ich ciepło, stanowią ważny i niezastąpiony składnik procesów fizjologicznych i immunologicznych. Są one potrzebne do odprowadzania nadmiaru płynów z organizmu, biorą udział w stymulacji krążenia, odżywianiu komórek znajdujących się w dużej odległości od naczyń włosowatych, w procesach immunologicznych, dotyczących transportu i przenikania leukocytów do komórek tkanki, oraz w procesach krwiotwórczych, realizowanych w szpiku. Źródłem mikrowibracji w żywym organizmie są regularne skurcze miofibryli komórek mięśniowych. 

Procesy metaboliczne w organizmie zachodzą tylko dzięki kontaktowi i współdziałaniu substancji biologicznych (podstawowe prawo bliskiego oddziaływania). Aby reakcja miała miejsce, konieczne jest bezpośrednie zbliżenie się oddziałujących na siebie komponentów i ich przestrzenna orientacja względem siebie. Dlatego istnienie mikrowibracji komórek i dużych molekuł jest warunkiem koniecznym większości biologicznych, a zwłaszcza immunologicznych, reakcji.

Mikrowibracje nie tylko zwiększają częstotliwość kontaktów i zmieniają orientację komponentów biologicznych w przestrzeni, ale także ułatwiają im przenikanie przez śródbłonek i różne błony, czyli intensyfikują transport substancji i komórek z naczyń włosowatych do śródmiąższu i z powrotem do włosowatych naczyń krwionośnych i limfatycznych. Obecność zastawek w naczyniach krwionośnych i limfatycznych zmienia mikrowibracje w ukierunkowany ruch krwi i limfy.

Drgania mechaniczne pojawiają się w organizmie nie tylko dzięki pracy serca (częstotliwości infradźwiękowe) i aktywności naczyniowo-mięśniowej (częstotliwości dźwiękowe), ale i dzięki mechanicznemu oddziaływaniu otoczenia. Tak więc urządzenia wibroakustyczne oddziałują na tkanki za pośrednictwem naturalnych dla organizmu mikrowibracji.

Spadek intensywności mikrowibracji w tkankach prowadzi do spowolnienia reakcji immunologicznych i odprowadzania nadmiaru płynów z organizmu oraz do zastoju żylnego, co w efekcie obniża odporność i zdolność organizmu do regeneracji.

Deficyt mikrowibracji może pojawić się z wiekiem, w przypadku chronicznego zmęczenia, przemęczenia z powodu intensywnych i długotrwałych obciążeń, przy urazach, procesach zapalnych, zaburzeniu ukrwienia różnych odcinków rdzenia kręgowego, czy przy ogólnym spadku intensywności skurczów komórek mięśniowych, pojawiającym się z różnych przyczyn.

Oddziaływanie wibroakustyczne za pomocą urządzenia Vitafon, w zależności od wybranego przetwornika, pozwala na miejscowe wyrównanie deficytu mikrowibracji z poziomu minimalnego do fizjologicznego maksimum, określanego jako intensywność mikrowibracji tkanki mięśniowej przy maksymalnym napięciu fizycznym w zdrowym organizmie.

 Wysoka skuteczność leczenia urządzeniami VITAFON, czasami nie do wyjaśnienia z punktu widzenia medycyny klasycznej, znalazła swoje wyjaśnienie wraz z odkryciem zjawiska mikrowibracji tkanek organizmu, będącego, obok tlenu i energii, jednym z najważniejszych zasobów organizmu. Okazało się, że oddziaływanie wibroakustyczne na tkanki organizmu za pomocą urządzeń VITAFON, nie tylko poprawia ukrwienie i krążenie limfy, ale także nasyca je mikrowibracjami – koniecznym zasobem organizmu, którego brak często jest najważniejszym czynnikiem, decydującym o tym, że organizm nie radzi sobie z chorobą. Wraz z tym odkryciem opracowane zostały nowe, efektywniejsze metodyki leczenia.

Oddziaływanie wibroakustyczne pozwala na:

  1. poprawę funkcji pompowania zarówno w limfatycznych, jak i krwionośnych naczyniach włosowatych i drobnych naczyniach, dzięki czemu wzmaga się odprowadzanie z tkanek nadmiaru płynów;
  2. wzrost efektywności odprowadzania krwinek (limfocytów, erytrocytów itp.) z tętniczych naczyń krwionośnych do śródmiąższu i krwiotwórczych komórek macierzystych ze szpiku kostnego do zatoki żylnej;
  3. poprawę przewodnictwa śródmiąższu, jeśli chodzi o katabolity i metabolity, oraz wzrost częstotliwości kontaktów komponentów biologicznych, dzięki czemu wzrasta poziom reakcji immunologicznych i innych; 
  4. wzrost przepustowości śródbłonka naczyń włosowatych w przypadku dużych węzłów chłonnych, co przyczynia się do obniżenia ciśnienia onkotycznego w tkance i przyspieszenia odprowadzania do obiegu cytokin i przekaźników, dbających o poprawę kompleksowych reakcji organizmu;
  5. przyspieszenie procesów filtracyjnych zachodzących w błonach porowatych (np. w nefronach);
  6. pobudzenie mechanoreceptorów (ciałek blaszkowatych i dotykowych, wolnych zakończeń nerwowych i in.).

Terapia wibroakustyczna jest tym efektywniejsza, im większy jest deficyt mikrowibracji w określonych tkankach. To właśnie ta cecha, a także brak ingerencji w delikatne biochemiczne mechanizmy regulacji, wpłynęła na duże bezpieczeństwo, efektywność i szeroki wachlarz zastosowań terapii wibroakustycznej. 

Nasi Partnerzy w badaniach naukowych dotyczących terapii wibroakustycznej w Polsce:

 

Dlaczego warto mieć Vitafon w domu:

Metodyki leczenia